1. Jovan Škundrić, Mašinski fakultet Univerziteta u Banjoj Luci,
Republic of Srpska, Bosnia and Herzegovina
Vazduhom hlađeni kondenzatori, zadnjih godina postaju sve zastupljeniji element velikih termoenergetskih postrojenja. Osnovna prednost ovakvog sistema za kondenzaciju vodene pare je svakako izostanak potrebe da na lokaciji termoelektrane postoji voda (rijeka ili jezero) koja bi, u slučaju konvencionalnog, vodom hlađenog kondenzatora, bila neophodna. Na taj način, termoelektrana sa vazdušnim sistemom za kondenzaciju može da bude locirana u neposrednoj blizini rudnika praktično bez obzira na teren na kom se rudnik nalazi. Pa ipak, okolni vazduh kao rashladni medij, za sobom nosi i brojne izazove, od male gustine, malog specifičnog toplotnog kapaciteta, preko relativno visoke temperature, pa do, često teško predvidivih meteoroloških parametara, koji prvenstveno u smislu brzine i pravca vjetra, te temperature okolnog vazduha, mogu u velikoj mjeri da naprave problem u funkcionisanju ovog tipa kondenzatora. Takođe, budući da se vazduhom hlađeni kondenzatori u velikim postrojenjima primjenjuju ipak relativno odnedavno, postoji i čitav niz fizikalnih fenomena i zavisnosti, koji još uvijek nisu dovoljno istraženi, a koji u značajnoj mjeri utiču na stabilnost rada postrojenja. Upravo iz tih razloga, u okviru ovog rada je sprovedena analiza uticaja promjene brzine vazduha na ulazu u ćeliju kondenzatora na iznos količine toplote koja se odvodi od kondenzujuće pare, kao i na temperaturski gradijent u okolini razmjenjivačke površini kondenzatora. Istraživanje je sprovedeno u termoelektrani “Stanari” u Republici Srpskoj, a koja u trenutku pisanja ovog rada predstavlja i jedino veliko termoenergetsko postrojenje u istočnom dijelu Evrope koje koristi ovakav tip sistema za kondenzaciju.
Ključne reči :
Tematska oblast:
Datum:
02.07.2024.
Contemporary Materials 2024 - Savremeni Materijali
Datoteka uz rad
(74.50 KB)
