1. Ajša Meholjić,
Federation of Bosnia and Herzegovina
, Bosnia and Herzegovina
Odstupanja u posturalnim refleksima javljaju se kod simptomatski rizične djece i najčešće su posljedica oštećenja nezrelog mozga. Manifestuju se lakšim ili težim poremećajem motornog razvoja djeteta.
Cilj rada: cilj rada je ukazati na značaj rane habilitacije djece kod koje su evidentirana odstupanja u posturalnim refleksima.
Ispitanici i metode: Istraživanje je obavljeno na uzorku od 100 djece sa odstupanjima u posturalnim refleksima u dobi od 2 do 24 mjeseca koja su habilitirana na Odjelu za razvojnu habilitaciju i rehabilitaciju djece Pedijatrijske klinike KCU u Sarajevu u periodu od tri godine. Provedena studija je klinička i retrospektivna. Svako dijete je pregledano od strane fizijatra i nakon evidentiranja odstupanja u posturalnim refleksima djeca su uključena u program habilitacije. Tretman je započet u dobi od 2 do 9 mjeseci starosti, a kontrolni pregledi vršeni su na dva mjeseca.
Rezultati: od 100 djece kod kojih su utvrđena odstupanja u posturalnim refleksima, 55 je muške i 45 ženske djece. Kod 70% ispitivane grupe tretman je započet u ranoj životnoj dobi. Kod 25% djece tretman je započeo kasnije, a kod 5 % veoma kasno. Razlike u broju dojenčadi na početku terapije prema polu nisu statistički signifikantne što je potvrđeno Hi kvadrat testom. Da bi se postigla rotacija sa leđa na trbuh, prosječna dužina terapije bila je 3 mjeseca, a starosna dob 6 mjeseci uz statističku signifikantnost od p<0,001. Statički se dokazalo da je prosječna dob djece kada savladaju samoposjedanje, a kod kojih je terapija rano započeta, bila 10 mjeseci dok je kod djece kod kojih se sa tretmanom kasno krenulo samoposjedanje ostvareno sa 12 mjeseci. U skupini sa ranim početkom terapije puzanje je ostvareno sa prosječnom starošću od 11, dok je u skupini sa kasnim početkom terapije puzanje ostvareno sa 14 mjeseci. Samostalno prohodavanje u grupi sa ranim početkom ostvareno je sa 14 mjeseci dok je u grupi sa kasnim početkom to bilo sa 19 mjeseci. Razlika u prosječnom broju mjeseci terapije između dojenčadi sa ranim početkom terapije (3-5mj.) i dojenčadi sa kasnim početkom terapije (6-9mj.) je statistički visoko signifikantna. Vrijednosti „t” testa iznosi:t= 3,237, nivo signifikantnosti p<0,001.
Zaključak: rano započeta habilitacija djece kod koje su evidentirana odstupanja u posturalnim refleksima dovodi do bržeg motornog osposobljavanja u odnosu na kasno započet habilitacioni tretman.
Ključne reči :
Tematska oblast:
Dječija habilitacija i rehabilitacija
Uvodni rad:
Da
Datum:
06.06.2012.
Br. otvaranja:
897
Datoteka uz rad
(334.50 KB)
