1. Arifa Zubović, JU Domovi Zdravlja K.S. Sarajevo,
Federation of Bosnia and Herzegovina
, Bosnia and Herzegovina
Uvod: Skolioza je jedan od najčešćih deformiteta kičmenog stuba dječije dobi. Protokol pristupa i analize ovog oboljenja olakšat će procjenu toka i terapije.
Cilj i metode: 1. Anamnesa - saznati bitne elemente koji utiču na tok (starost, druga oboljenja, menarha, nošenje korzeta) 2. Inspekcija - prosuđivanje statike, simetrija u frontalnoj, sagitalnoj i transverzalnoj ravni. 3. Specifični testovi i mjerenja: test pretklona, skoliometrijsko mjerenje, palpacija položaja zdjelice (crista iliaca, SIPS, SIAS), mobilnost u sve tri ravni, dopunska mjerenja: Schober (S1 10+5).ott(C7 30+3) FBA(lat.flex). 4. Klasifikacija Schroth /3B, 3BH, 4B, 4BH/, King/I-V/, te ovisno o visini apexa skoliotične krivine cervikotorakalna /Th1-5/, torakalna /Th7-9/, torakolumbalna /Th12,L1/, lumbalna /L2, L3/. 5. Postavljanje jedne standardne skice položaja tijela, smjera disanja, korektivnih podloški za startni leđni, potrbušni i bočni položaj. 6. Rendgenska skica toka kičmenog stuba sa oznakama početnog i završnog kralješka, apexa, veličine skolioze. 7. Program vježbi imajući u vidu koja je zakrivljenost primarna i šta očekujemo od pojedine vježbe. Iz tog programa odrediti 3-4 vježbe u kućnim uslovima.
Zaključak: Pristup svakom djetetu i svakoj skoliozi je individualan. Poštujući pravila tog pristupa uspjeh u liječenju skolioze će svakako biti veći.
Кључне речи :
Тематска област:
Дјечија хабилитација и рехабилитација
Уводни рад:
Да
Датум:
09.06.2012.
Бр. отварања:
888
Датотека уз рад
(130.18 KB)
